The Anchor

Werkelijke verhalen over psychose verweven zich met beelden van smeltend Antarctisch ijs, waarmee een parallel wordt getrokken tussen mentale en ecologische instorting. De iconische Charlotte Rampling vertelt dit introspectieve verhaal, een meditatie over kwetsbaarheid – zowel menselijk als planetaire.

Met een carrière die zich uitstrekt van Visconti’s The Damned tot Dune, neemt Charlotte Rampling de rol aan van een psychotherapeut die naar archiefgetuigenissen van voormalige patiënten luistert. Terwijl hun stemmen de diepten van psychologische ontregeling onthullen, kraken en verdwijnen de gletsjers, wat de erosie van de geest weerspiegelt. Toch blijft de film, temidden van de grimmige landschappen en huiveringwekkende metaforen, diep menselijk – bijeengehouden door de warmte, kwetsbaarheid en rauwe intimiteit van degenen die hun verhalen delen. -Simone Coughi